οριγνώμων

ὁριγνώμων και ὁριογνώμων, ὁ (Α)

(με ειρωνική σημ.) αυτός που θέτει τα όρια, επόπτης.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὅριον (Ι) + γνώμων (< γιγνώσκω)].